ابراهیم کرمانی گوید: اگر آب دهان گرم بود، دلیل درازی عمر است، اگر سرد بود، دلیل مرگ است، اگر سیاه بود غم و اندوه است، آب دهان زرد دلیل بیماری است. آب دهان خشک دلیل درویشی است و لعاب دهان چون از دهان بیرون آید، بی آن که جامه را بیالاید، عملی است که بگوید، اگر لعاب خون باشد، دلیل است که عملی باطل و دروغ گوید. اگر بیمار بلغم از دهان به زمین افکند، دلیل که از بیماری شفا یابد. اگر دید بلغم از گلو بیرون آور و به آستین بگرفت، مال خود بر عیال هزینه کند.
جابر مغربی میگوید: اگر در خواب ببینی آب دهانت با خون آمیخته و خونی است، تعبیرش این است که مال حرام مصرف میکنی و خیلی دروغ خواهی گفت، کرمانی نیز میگوید: اگر ببینی آب دهانت خون میباشد یـعـنـی علم باطل و دروغ خواهی گفت.
ابن سیرین میگوید: اگر ببینی به روی دیوار آب دهان انداختهای و تف کردهای، یـعـنـی مال و اموالی را در راه رضای خدا خرج میکنی. اگر بیند آب دهان می انداخت، سخنی گوید که او را حلال نباشد و اگر بیند که در مسجد آب دهان می انداخت دلیل که سخن در دین گوید و نیز به هر موضع که آب دهان انداخت، اگر آب دهان به زمین افکند، دلیل که ضیاع خرد. اگر آب دهان به دیوار افکند، دلیل که عهد بشکند یا قسم دروغ گوید.
جابر مغربی میگوید: اگر ببینی بروی تو تف کردند، یـعـنـی به خانوادۀ تو طعنه میزنند.